Sanırım sorunu sonunda buldum.Nerede hata yapıyoruz.
Çözümü de sorunu da sırayla anlatmak istiyorum :)
Sorunumuz şu ki ; hoşlanmadığımız insanlara onlara ölüp bitiyoruz çok çok seviyoruz gibi davranıyoruz.
Sebep?
Davranıyoruz diyorum da ben sevdiklerime bile mucuk mucuk olamadığımdan, uzak durmaya çalıştığım kişilere böyle bir davranış pek mümkün olmuyor çok şükür.
Ama genel olarak insanların,ki buna sevdiklerim de dahil,davranışlarında bu mevcut.
Hayır benden hoşlanmıyorsun biliyorum ama neden çok seviyormuş gibi davranıyorsun,uzak dur abi niye yani ? hayır benim de aklımı karıştırıyorsun.
Hoşlanmayıp aynı ortamda bulunmamız gereken birçok insan elbet oluyor,patavatsız komşular,huzursuz edici akrabalar,dedikoducu çat kapıcılar ;herkes bambaska karakterde; görüşmemek gibi bir seçimimiz var elbette, bu hayat bizim ;kimse huzursuz etsin diye yaşamıyoruz.
Zaten herkesin herkesle iyi anlaşması gibi birşey de mümkün değil,buraya kadar net.
Ama saygı çerçevesi içinde belli bir mesafede ilişkileri sürdürmek varken,neden her karşılaştığımızda bana ''Ay mutlaka görüşelim'' diyerek gözlerimin içine bakıyorsun,amacın ne ?
Yani diyeceğim o ki ; yapmayalım;
Sevmiyorsak,huzursuz oluyorsak ;sarılıp öpmeyelim.''canıııım'' demeyelim.Ve bilimum samimiyet gösterisinde bulunmayalım.
Hadi bir de böyle deneyelim.
Flats:Mango / Coat:Ipekyol / Jumper dress: Zara / Socks:Penti