Herşey inadımdan mı ?
Israrla ben kalmam için savaşım hep bir inat uğruna mı ?
Değil.
Öyle değiil..
Benim kaybetmemek için savaştığım bir iş ahlakım var(idi)
Dürüst kalabilmek için çabam
Dürüst kalabilmek için çabam
Hiç hırsım yok..
Olmadı.
İlkokulda ,kendi el işi kağıdı güzel olmayınca yanıma yardım için gelip benim bitmek üzere olan meyvelerimden son muzu'mu tersten uhulayıp bozan sınıf arkadaşım bile hırslandıramadı bu hayatta :)
Olayı unutamamam içimi acıtışından,üzülmüştüm.
Derslerde hiiç hırs yapamadım,içimden hiç gelmedi.
Hazırladığım kopyayı güç bela okur,geçirirdim ama yanımda oturanın kağıdından bakmayı hiç beceremezdim:)
Blogger da olamadım,olmak için yapılması gerekenler de bana uymadı.Tanıtım,reklam,takip edin hediye vereyim'ler...Yadırgadığımdan yanlış gördüğümden değil,ben yapamadım...
İş hayatı içi kara bir sürü insanla doluydu,aralarında olmaya katlanamadım..
Ben bir genel müdür'ün çocuklarının okul ödevini yapmak için doğmadım.
İşimi yaptırmak uğruna karşımdakine yalan söylemek ya da üst'ümün inandıklarını kendi inançlarım yapmak için de...Ortada berbat bir düzen var ve dahil olmamak için çabalamak gerekiyor.
Karakter; özümüzde olan şey,alışkanlıklarımızın toplamı,iyi ve kötü huylarımızın bir karışımı olarak tanımlanıyor kitapta .Yani bize ait şeylerden bahsediyor. iyi kötü bir karakteri olmalı insanın,inanıyorum ki kukla olmaktan çok daha gurur verici..
Hayat hep toz pembe değil ama olumsuzlukları sırtlayıp nereye gidersek götürmekte değil.Türk milleti olarak bir üzüntü bulup ona yapışıp melankolik haftalar geçiriyoruz ne yazık ki ,malum şarkılarımız bile hep acılı...Geride bırakabilmek denir ya,işte o çok güzel bir söz.Geri de bırakabilirseniz hele ki olumsuzlukları o zaman çok güzel bir adım atmış olursunuz kendiniz için,bu adım mühim :)
3 yıl önce yaşadığım kırıktan ötürü kayak bana artık yasak,çok özledim orası ayrı..
Ancak kızakta çok keyifliymiş çok sevdim! İsviçre'de kar çok başka güzel,mutlaka bir gün gidip tanışın...